Θυμιάτισαν την πόρτα τους με λιβάνι εξωτικό απο το Μαρόκο.

Απο κάποιας μακρινής Αφρικής τα έθιμα κεφάλι ξύλινο και σκαλιστό κάποιου Θεού προστάτη κάρφωσαν στη θέση της ''Διόπτρας''.

Στα παράθυρα ανατολικά κάποιον Βούδα χρυσά αγάλματα αφήσαν και δυό χρυσούς βατράχους με δυο κόκκινα διαμάντια αντί για μάτια, και αν τους χαιδέυουν λέει την κοιλίτσα τύχη θα γεμίσουν.

Σταυρό βαρύ και μπρούτζινο πάνω απ' το κρεβάτι βάλαν και προσκύνησαν.

Μες στο σπίτι κλείστηκαν κ ετσι προστατευμένοι τον έρωτα τους να δοξάζουν.

Μα καθώς ο ήλιος γλύστραγε απο 'κείνη την αόρατη τσουλίθρα που ενώνει τον ουρανό με το απέναντι βουνό κ απ΄τα παράθυρα τα δυτικά φως ερχόταν δυνατό, πορτοκαλί, τα μάτια τους τύφλωνε.

Και ξέρεις όταν τα μάτια θολώνουν και εικόνα σταθερή δεν έχουν, θυμούνται εικόνες παρελθόντος που βαθιά έχουν ριζώσει στης μνήμης τ' ορφανοτροφείο.

Έτσι μέχρι να νυχτώσει

κάθε μέρα

ο ένας κλείνεται στο υπόγειο

και ο άλλος στο πατάρι  

N. A.